Η Αγία Βαρβάρα η μεγαλομάρτυς αποκεφαλίστηκε από τον ίδιο της τον πατέρα ο οποίος μετά το πέρας του αποκεφαλισμού της έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό.
Ο τόπος αλλά και ο χρόνος του θανάτου της Αγίας Βαρβάρας δεν είναι γνωστός. Άλλοι λένε πως μαρτύρησε στη Νικομήδεια της Βιθυνίας το 210, άλλοι στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου το 360 και άλλοι (εκδοχή καθολικών) σε κάποια πόλη της Τοσκάνης.
Βίος Αγίας Βαρβάρας Μεγαλομάρτυς
Η Αγία Βαρβάρα έζησε κατά τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο διώκτης των χριστιανών Διοκλητιανός (284-305). Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη (σημερινό Μπάαλμπεκ) του Λιβάνου και υπήρξε θυγατέρα του πλουσίου ειδωλολάτρη και τοπάρχη Διόσκορου.
Ήταν πολύ όμορφη και καθώς ήταν ορφανή από μητέρα και χωρίς αδέλφια, ο πατέρας της την πρόσεχε ιδιαιτέρως. Ήθελε να την κρατήσει ανύπανδρη, απομακρυσμένη από τις βιωτικές μέριμνες και τις ανθρώπινες συντυχίες. Γι’αυτόν τον λόγο έκτισε ένα ψηλό πύργο και την απομόνωσε εκεί. Μια χριστιανή θεραπαινίδα ανέλαβε την ανατροφή και διαπαιδαγώγησή της και απ’αυτήν σίγουρα μυήθηκε στην κατά Θεόν ζωή.
Ο πατέρας της, για να μην χρησιμοποιεί τα δημόσια λουτρά και βγαίνει έξω από το πύργο της φυλάκισής της, διέταξε να χτίσουν λουτρά στον πύργο που διέμενε. Το σχέδιο εκεί είχε δύο παράθυρα αλλά η Αγία Βαρβάρα, τιμώντας την Αγία Τριάδα, είπε να χτιστούν τρία παράθυρα.
Όταν τελείωσε το έργο η Αγία Βαρβάρα στάθηκε με καμάρι πάνω από τον λουτήρα κολυμβήθρα και κοιτάζοντας ανατολικά, σχημάτισε με το δάκτυλο στα μάρμαρά του τον θείο τύπο του Σταυρού. Και ώ του θαύματος! Ο Σταυρός χαράχθηκε επάνω στο μάρμαρο σαν να σκαλίστηκε από εργαλείο και όχι ανθρώπινο χέρι και έτσι δειχνόταν στους πιστούς κατά τα μετά το μαρτύριό της χρόνια. Χαρούμενη η Αγία για το έργο της αυτό επιδόθηκε σε εκτενή προσευχή και δεν απέλιπε του να επιτιμά τα άψυχα είδωλα που τιμούσε ο πατέρας της και όσους τα προσκυνούσαν.
Ο πατέρας της ο Διόσκορος είδε τα παράθυρα να είναι τρία και όχι δύο ζήτησε εξηγήσεις, και οι εργάτες του είπαν ότι η κόρη του τους είπε πως ήθελε το παραπάνω παράθυρο. Τότε η ήδια η Αγία απολογούμενη μαρτύρησε την πίστη της στην χριστιανική θρησκεία. Με τα τρία δάκτυλά της ενωμένα έκανε το σημείο του Σταυρού λέγοντας ότι «Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, αυτό το μοναδικό φως φωτίζει όλη την κτίση και μέσω του σημείου του Σταυρού σώζονται οι άνθρωποι».
Τότε ο πατέρας της κατάλαβε ότι ήταν Χριστανή και όρμησε στο πύργο κυνηγώντας την να τη σφάξει. Όμως διέφυγε στο βουνό όπου άνοιξε θαυματουργικά ένας βράχος στα δύο και προστάτεψε την μάρτυρα. Έπειτα συνελήφθει και οδηγήθηκε στον Ρωμαίο Έπαρχο.
Ο Έπαρχος θαυμάζοντας την ομορφιά της έκανε ότι μπορούσε για να την μεταπείσει, αλλά εκείνη ήταν ανένδοτη. Την υπέβαλε λοιπόν σε μαρτύρια, περισσότερο για να την σώσει από την οργή του πατέρα της που ήθελε να σκοτωθεί. Τελικά ο έπαρχος αποφάσισε τον αποκεφαλισμό της, και μάλιστα την ποινή θα εκτελούσε ο ίδιος ο πατέρας της, μια και αυτό επιθυμούσε και ο ίδιος.
Μετά τον αποκεφαλισμό της Αγίας η θεία δίκη όμως δεν άργησε να παρέμβει. Κεραυνός κατέκαψε τον Διόσκορο και τον έκανε στάκτη.
