Ο Άγιος Πορφύριος και ο Παπαγάλος
Κάποτε χάρισε κάποιος στόν Γέροντα Πορφύρι έναν ατίθασο καί άγριο παπαγάλο.
Ό Γέροντας πολύ ευχαριστήθηκε μέ τούτο τό απρόσμενο δώρο.
Ό παπαγάλος όμως ήταν τόσο άγριος, πού δέν μπορούσες ούτε νά τόν πλησιάσεις. Ορμούσε μέ τό δυνατό του ράμφος νά σέ τσιμπήσει.
Έτσι ό Γέροντας αποφάσισε νά τόν ημερέψει. Πήρε ένα λεπτό βεργάκι καί, ακουμπώντας τόν παπαγάλο απαλά στά φτερά του, έλεγε τήν ευχή: -«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Δέν πέρασε πολύς καιρός καί ό παπαγάλος ημέρεψε τόσο που δεχόταν καί τό χέρι τού Γέροντα νά τόν χαϊδεύει. Συχνά άκουγες τόν παπαγάλο νά φωνάζει: «Γέροντα, ευλόγησον», «Γερόντισσα, ευλογείτε».
Έβγαινε θαρρετά από τό κλουβί του, όταν ό Γέροντας άνοιγε τήν πόρτα, καθόταν στόν ώμο του καί έτρωγε μαζί του. ‘
Εμαθε ακόμη να λέει: «Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου».
Τό πιό θαυμαστό όμως ήταν πού έμαθε νά ψέλνει τό «Κύριε, ελέησον!». Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
