Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε περίπου το 270 μ.Χ. στην Κύπρο, σε μια οικογένεια αγροτών. Ζούσε ως βοσκός και ήταν παντρεμένος, έχοντας αποκτήσει και παιδιά. Ήταν άνθρωπος απλός, ταπεινός και γεμάτος αγάπη προς τον Θεό και τους συνανθρώπους του.
Βίος Αγίου Σπυρίδωνος
Ο Άγιος γεννήθηκε το 270 στο χωριό Άσσια της επαρχίας Αμμοχώστου, που τώρα ποδοπατείται από τους Τούρκους. Η χρονολογία της γέννησης του δεν είναι ακριβώς γνωστή, είναι όμως βέβαιο πως γεννήθηκε κατά το δεύτερο μισό του Γ΄ αιώνα. Ήταν από τη νεότητα του απλός και ταπεινός και είχε σαν εργασία του να βόσκει πρόβατα. Νυμφεύτηκε, και από το γάμο του απέκτησε παιδιά. Εκτός όμως από τη θυγατέρα του Ειρήνη δεν αναφέρονται αλλά ονόματα.
Ο Άγιος Σπυρίδων ήταν ταπεινός στην καρδιά και απλός στους τρόπους. Εξ αρχής άσκησε το επάγγελμα του βοσκού «ποιμήν προβάτων». Το ίδιο επάγγελμα αναφέρεται ότι ασκούσαν και οι γονείς του. Άνθρωποι καλλιεργητές της γης, αγρότες και κτηνοτρόφοι, απλοί, φτωχοί, αλλά πιστοί, γνήσιοι και ενάρετοι. Με αυτές τις βάσεις και αρχές μεγάλωσαν και το παιδί τους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πεθαίνει η γυναίκα του και μετά από καιρό και η θυγατέρα του Ειρήνη. Ο Συμεών ο Μεταφραστής (10ος αι.), μάς τον παρομοιάζει με τον Ιώβ στην υπομονή, με τον Αβραάμ στη φιλοξενία και με τον Ιακώβ στη φιλανθρωπία. Οι χριστιανοί της περιοχής του γνωρίζοντας τα πνευματικά του χαρίσματα, τη γεμάτη από αγάπη καρδιά του και την ακράδαντη πίστη που είχε του ζητούν να γίνει ο πνευματικός τους πατέρας και από ποιμήν προβάτων να προαχθεί σε ποιμένα της λογικής τους ποίμνης. Και όντως στο κοινό κάλεσμα ο Σπυρίδων ανταποκρίνεται με το «γενηθήτω το θέλημα του Κυρίου». Αρχικά θα διακονήσει ως πρεσβύτερος τον τόπο του και όταν πεθάνει ο επίσκοπος Τριμυθούντος εκλέγεται στη θέση αυτή ο Σπυρίδων, ως ο πιο άξιος.
Λίαν συντόμως ο Θεός επιβραβεύει τον άριστο καλλιεργητή του αμπελώνος του και τον προικίζει με το χάρισμα της θαυματουργίας. Ένα χάρισμα που αξίζει να τονίσουμε ότι δεν το λαμβάνει μετά το θάνατό του αλλά πριν, κατά την επίγεια ζωή του.
Μόνο με τη δύναμη της προσευχής του αναχαίτισε τη ροή ενός ποταμού προκειμένου να τον διαβεί το συντομότερο για να σώσει έναν άνθρωπο από άδικη θανατική καταδίκη. Συνομιλεί με τη νεκρή του κόρη Ειρήνη, σαν να την ξυπνάει στον ύπνο της, προκειμένου να του αποκαλύψει πού είχε κρύψει έναν θησαυρό που της είχαν εμπιστευθεί να φυλάξει πριν το θάνατό της. Και εκείνη του δίνει την απάντηση κάνοντας υπέρβαση των ορίων του θανάτου.
Κορυφαία δε αναφορά είναι ότι συλλειτουργούσε με αγγέλους, μία απόδειξη της καθαρότητας και της κατά χάριν θεώσεώς του. Διότι η δύναμη που εκπέμπει ο Άγιος έχει πηγή τον Θεό. Δόξα, λοιπόν, σε αυτόν, που σου έδωσε, λόγω της πίστης σου, αυτή τη δύναμη, δόξα σε αυτόν που σε στεφάνωσε με αυτά τα χαρίσματα και δόξα σε Αυτόν που ενεργεί μέσω σου τα θαύματα.
Άγιος Σπυρίδων
Ο Άγιος Σπυρίδων περί το 348 προείδε το τέλος της επίγειας ζωής και άφησε σχετικές παρακαταθήκες πριν την κοίμησή του.
Πριν αλλά και μετά την κοίμησή του αναρίθμητα είναι τα θαύματά του.
